tarafından 2006’nın en ciddi çıkışını şüphesiz [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] yaptı. Daha albüm çıkmadan büyük bir hayran kitlesi edinmişti ve onlar bu çıkışı zaten bekliyordu. Peki kendisi bu kadarını bekliyor muydu, şimdi şaşkın mı, albümü kaydederken neler yaşadı? Emre’yle hepsini konuştuk.
Şöyle başlayalım, şimdiye kadar sorulmuş en saçma röportaj sorusu neydi? Hani biz de kazayla sorarız filan.
Öyle kötü bir şey sorulmadı ama kötü bir röportaj oldu. Bir kere müzik programı diye gittim, benim de her programı gitmeden önce takip etmem mümkün değil tabii. Hiç radyo dinlemeyen biriyim üstelik. Oturduğum gibi Şebnem Dönmez’le beraber misin diye sordular. Alakası yok filan dedim, “Ama evlilikleri bozuldu” diye cevap verdiler, e ne yapayım ama ben? Ulusal yayın yapan radyodayım ve onun için davet edilmişim belli ki; albümle ilgili hiçbir şey konuşulmadı. En rahatsız olduğum röportaj böyleydi.
Yolun nasıl SonyBMG ve GRGDN ile kesişti? Yani keşfediliş hikâyen nedir?
“Sing Your Song” yarışmasını biliyorsunuz. 6. Cadde o şekilde keşfedilmişti. Yarışma vasıtasıyla Haluk Kurosman ile tanıştım. Miksler başındaydı yarışmada. Keşfedilmek diyorsanız böyle oldu işte.
6. Cadde’nin şarkılar daha bir nağmeliydi. Bu sefer öyle olmasın diye özellikle mi düşündün?
Vokalim oturdu aslında. Arabesk benim rahatsız olduğum, karşı durduğum bir şey değil, o konuda bir sıkıntım yok. Benim yorumum, 6. Cadde’den sonra oturdu. Esasında hiç tecrübesi olmayan iki tane çocuğun on beş günde kaydettiği bir albümdü o. Ne benim nasıl söylediğim belli, nasıl söz yazdığım belli, ne Onur’un ne yaptığı belli...
“Belki Bir Gün Özlersin” ile çıkmadığın için sağ ol. Peki hit olarak sunacak mısın artık şarkıyı, içine sinecek mi, yoksa o orada kalacak mı?
En azından ikinci video da ona çekilmesin diye düşünüyoruz. İkinci video, “Git” ya da “Kim Dokunursa Sana”ya çekilecek. “Belki Bir Gün Özlersin”i nasıl değerlendireceğiz, ekipçe oturup bir konuşmak gerekiyor onu.
Son altı aydır kime sorsak Emre Aydın’dan haberdardı. Bu gecikme merak da yaratabilirdi, tam tersi olup insanlar ismine fazlasıyla aşina da olabilirdi, hatta bıkabilirlerdi. Endişeli miydin o sırada?
Endişeli değildim ama mahcup olduğum bir dönem oldu. Çıkacak diye söz verdikten sonra altı ay gecikti albüm. Bunun mahcubiyetini yaşadım. Ancak zorunlu bir gecikmeydi, elimde olan bir durum değildi yani. Fazla düşünmemeye çalıştım, işin piyasayla, pazarla alakalı kısmını fazla kafaya takmamaya çalışıyorum.
6. Cadde’nin çok ilgi görmediği malum. Bu sefer de başarıya teğet geçseydin tekrar deneyecek miydin?
Denerdim, mutlaka denerdim. Bu albümün çok iyi gidiyor olması, bir sonrakinin çok iyi gideceği anlamına da gelmiyor. Bu işler böyle işliyor, kimse de aksinin garantisini veremez. Benim kontrolümde olan tek şey, albümün yapım aşamasında, işin mutfağı derler ya, orada elimden gelenin en iyisi yapmak. Benim yegâne amacım, bir sonraki albümün bundan daha iyi olması. Başarıya her zaman teğet geçebilirsiniz, sonuçta bu bir ürün ve bunu pazara sunuyoruz. Eğlence sektöründesiniz, işin içinde kontrolünüz dışında başka faktörler de var.
Konuştuğum herkesten duyduğumuz şey “Emre çok efendi çocuktur”.
Şöyle başlayalım, şimdiye kadar sorulmuş en saçma röportaj sorusu neydi? Hani biz de kazayla sorarız filan.
Öyle kötü bir şey sorulmadı ama kötü bir röportaj oldu. Bir kere müzik programı diye gittim, benim de her programı gitmeden önce takip etmem mümkün değil tabii. Hiç radyo dinlemeyen biriyim üstelik. Oturduğum gibi Şebnem Dönmez’le beraber misin diye sordular. Alakası yok filan dedim, “Ama evlilikleri bozuldu” diye cevap verdiler, e ne yapayım ama ben? Ulusal yayın yapan radyodayım ve onun için davet edilmişim belli ki; albümle ilgili hiçbir şey konuşulmadı. En rahatsız olduğum röportaj böyleydi.
Yolun nasıl SonyBMG ve GRGDN ile kesişti? Yani keşfediliş hikâyen nedir?
“Sing Your Song” yarışmasını biliyorsunuz. 6. Cadde o şekilde keşfedilmişti. Yarışma vasıtasıyla Haluk Kurosman ile tanıştım. Miksler başındaydı yarışmada. Keşfedilmek diyorsanız böyle oldu işte.
6. Cadde’nin şarkılar daha bir nağmeliydi. Bu sefer öyle olmasın diye özellikle mi düşündün?
Vokalim oturdu aslında. Arabesk benim rahatsız olduğum, karşı durduğum bir şey değil, o konuda bir sıkıntım yok. Benim yorumum, 6. Cadde’den sonra oturdu. Esasında hiç tecrübesi olmayan iki tane çocuğun on beş günde kaydettiği bir albümdü o. Ne benim nasıl söylediğim belli, nasıl söz yazdığım belli, ne Onur’un ne yaptığı belli...
“Belki Bir Gün Özlersin” ile çıkmadığın için sağ ol. Peki hit olarak sunacak mısın artık şarkıyı, içine sinecek mi, yoksa o orada kalacak mı?
En azından ikinci video da ona çekilmesin diye düşünüyoruz. İkinci video, “Git” ya da “Kim Dokunursa Sana”ya çekilecek. “Belki Bir Gün Özlersin”i nasıl değerlendireceğiz, ekipçe oturup bir konuşmak gerekiyor onu.
Son altı aydır kime sorsak Emre Aydın’dan haberdardı. Bu gecikme merak da yaratabilirdi, tam tersi olup insanlar ismine fazlasıyla aşina da olabilirdi, hatta bıkabilirlerdi. Endişeli miydin o sırada?Endişeli değildim ama mahcup olduğum bir dönem oldu. Çıkacak diye söz verdikten sonra altı ay gecikti albüm. Bunun mahcubiyetini yaşadım. Ancak zorunlu bir gecikmeydi, elimde olan bir durum değildi yani. Fazla düşünmemeye çalıştım, işin piyasayla, pazarla alakalı kısmını fazla kafaya takmamaya çalışıyorum.
6. Cadde’nin çok ilgi görmediği malum. Bu sefer de başarıya teğet geçseydin tekrar deneyecek miydin?
Denerdim, mutlaka denerdim. Bu albümün çok iyi gidiyor olması, bir sonrakinin çok iyi gideceği anlamına da gelmiyor. Bu işler böyle işliyor, kimse de aksinin garantisini veremez. Benim kontrolümde olan tek şey, albümün yapım aşamasında, işin mutfağı derler ya, orada elimden gelenin en iyisi yapmak. Benim yegâne amacım, bir sonraki albümün bundan daha iyi olması. Başarıya her zaman teğet geçebilirsiniz, sonuçta bu bir ürün ve bunu pazara sunuyoruz. Eğlence sektöründesiniz, işin içinde kontrolünüz dışında başka faktörler de var.
Konuştuğum herkesten duyduğumuz şey “Emre çok efendi çocuktur”.
